Kościół gotycki p.w. św. Jana Chrzciciela – zbudowany w II połowie XIV wieku, a konsekrowany w 1379 r. Pod wieloma względami jest zabytkiem szczególnym. Ma on osobliwą na tym terenie formę krótkiej bazyliki bezchórowej, w widoku zewnętrznym jakby nawiązującej do bryły hali. Budowę bazyliki rozpoczęto za biskupa Hermana, a ukończono zasklepieniem naw bocznych, najpóźniej do czasu konsekracji w 1379 r. Od końca XIV w. Do naw bocznych zaczęto dostawiać tej samej wysokości szeroko otwarte do wnętrza kaplice, tak że całość zamknęła się w obrysie regularnego prostokąta. Nad elewacjami wzniesiono rzędy szczytów bocznych i attyki, aby ukryć wspólne dla kaplic i poszczególnych przęseł naw bocznych poprzeczne dachy. W ostatniej fazie, do czasu ponownej konsekracji 1494, powstało wielogwiaździste sklepienie nawy głównej, mające analogie m.in. w Bartoszycach, Braniewie, Reszlu. Niespotykana nigdzie indziej w takiej skali – i pod względem zróżnicowania motywów – jest ceramiczna dekoracja zewnętrznych ścian kościoła, w postaci szerokich kilkustrefowych fryzów. We wnętrzu zachowały się malowidła gotyckie, w kilku wypadkach mocno przemalowanych przez konserwatorów w latach 1905-1906.